11/30
Bastırılmış bir anaerkil ve ne yazık ki abartılı koşullar: Rahatsız edici bir deprem, ezici borçlar, ölmekte olan eski bir koca, öfkeli bir iş arkadaşı ve onu uçurumun kenarına getiren oğlunun kız arkadaşı. “Hamon” başlığı, kelimenin tam anlamıyla “dalgalar” anlamına gelen standart bir Japonca kelimedir ve mecazi olarak, her birimizin başkaları üzerinde uyguladığı etkilerdir. Bu, bu filmde ana karakterlerin (karı, koca, oğul, vb.) sığ bir gölette durduğu ve bir karakterden yayılan dalgaların diğerlerine ulaşmak için her zamanki dairesel desende genişlediği sahnelerle birkaç kez vurgulanır. Kişilerarası ilişkilerin yeterince ilginç bir görselleştirilmesi, ancak insanların yer aldığı herhangi bir filme uygulanamayacak hiçbir şey değil. Ya da bu konuda, herhangi bir canlı organizmaya. Filmin anlatı yayı, kocasının aniden ortadan kaybolmasıyla, söz konusu kocanın babasının ölümüyle, tek çocuğunun üniversiteye ve ardından Japonya’yı terk etmeden (tabii Okinawa hariç) mümkün olduğunca uzakta bir kariyere kaçmasıyla ve ardından söz konusu savurgan kocanın yeniden ortaya çıkmasıyla başa çıkmak zorunda kalan bir Japon ev hanımının sıkıntılarını izliyor. Diğer olayların yanı sıra. Oldukça fazla mizah, oldukça fazla acı, oğlunun haber vermeden eve getirdiği sağır erkek arkadaşıyla ilgili bazı garip sahneler var. Bence final sahnesinden önce bile izlemeye değerdi, şaşırtıcı, ilham verici, canlandırıcı, aslında oldukça harikaydı. Ole!